Kuszenie Chrystusa

`W ósmym dniu postu Jozafat z Gabbaty doniósł radzie o miejscu pobytu Jezusa. Wówczas przyszli do niego w liczbie kapłani Sanhedrynu,  dwóch z Saduceuszy i dwóch z Faryzeuszy. Rzekli jemu: ty słowem łamiesz i porządek świata do góry nogami wywracasz. Przyłącz się do nas, a potęga i moc i chwała spłyną na ciebie. Wyroki ferować będziesz i trwać w radzie, a być może wybiorą cię  nasim.

A on rzekł im:

Nie z wami jest potęga i moc i chwała, albowiem wy przeminiecie jako i pustynia ta przeminie, gdzie suchy piach,  wiatr z wydmy na wydmę przenosi, zaś słowo moje zasiane, kiedy czas deszczu nadejdzie, korzenie wypuści i nieurodzajny grunt zielenią pokryje.

Wtedy oni zaklinali jego na wszystkie świętości. Mówili mu, że bluźni i przyzywali kary boskiej na niego.  Wreszcie rzekł im Jezus: Nie może być tak, żeby słowo ponad czyny było, a czyny przed słowem.  To przekażcie radzie`.