Gdy gorączka niespodzianie 

spokój mój zakłóci błogi, 

ona czeka z lekarstwami, 

by postawić mnie na nogi. 

Kiedy w splinu wpadnę dołek 

serce wprost ogarnie trwoga, 

to pocieszy mnie na sposób 

lepszy niż u psychologa. 

Spełni każdą mą zachciankę 

jest na co dzień jak ostoja. 

Zapytacie, kto to taki: 

oczywiście, żona moja!