1 wers - przejmujący
2 wers popromienna mutacja (logicznie pokręcony )
3 wers pieta z Watykanu
4 wers wyciszenie

Mniej niż połowa jakiegokolwiek kwiatu należy do poetyckich arcy-miar, łżykwiat - wyszukanie i tajemnica.

Jak dobrze, że Panią spotykam. Chłonę Jej wyjątkowość.

Urodą niebywałą tej miniaturki nie jest to o czym na pierwszym planie opisuje, lecz jej dyskretne sugestie i otwartość fabuły, jakby podjęta próba zaangażowania czytelnika do współtworzenia tego utworu i nadania mu dalszych części i zdarzeń.Zastanowiłbym się nad "gładkością" i muzyką utworu.

Piękne metafory wzięte wprost z natury, ale wybrane subtelnie... Podziwiam!

Z przyjemnością...

Mniej niż połowa łżykwiatu - patrz tytuł miniatury (w botanice łżykwiat to tzw. kwiat falszywy, atrapa kwiatu - np. u słynnej olśniewającej "gwiazdy betlejemskiej", której "kwiat" jest zbiorem tak naprawdę karminowych liści wokół kwiatu prawdziwego) - a zatem MNIEJ NIŻ POŁOWA ŁŻYKWIATU - to świat, widziany oczyma przekręconej głowy, która resztkami świadomości rejestruje lament śpieszącej (do niej?) karetki i niknący zapach kwiecia na ostatnie już pożegnanie...

Z tej perspektywy wszystko jest jakąś groteską, złudzeniem, mniej niż połową niczego

Liryczny "ja" nie ma ni twarzy, ni płci, ni wieku, zaś miejsce tych kwietniowych zdarzeń może być wszędzie na Ziemi, gdzie wiosną kwitnie cała na biało tarnina i pachną pierwiosnki oraz mirabelki - co wszystko razem uniwersalizuje piękne te pastelami oddane obrazy... i przekaz