Dotrzymać kroku

Nie chcę biec sam gonić uciekającą grupę

A to znaczy że coś podcina skrzydła

Oddziela od pątników zgarnia sens pod lupę

W probierz spod znaku młota i kowadła

Kiedy spoglądam na klucze lecących ptaków

Na krople deszczu łączące się w strugę

I kwiaty w bukiecie z ozdobą barwnych wdzięków

Widzę lot kręgu i ciągnącą smugę

Kiedy porządkowy nagli: Dołącz do grupy !

A ja przeciw temu zagryzam język

Może znajdę słowo wśród rozbitej skorupy

Nie jestem samotną wyspą. Brzmi okrzyk

Kiedy wydam się sobie marudą ciągoty

Ponieważ utrudniam lot z własnym prymem

Kiedy odkryje moc niosącą w dar wspólnoty

Będę zdolny trwać w kroku. Być pielgrzymem