:-) :-) :-)

Gruszka śliczna: taka moja. Złota i świetlana. Równie dobrze mogę Ci ofiarować swoją dużo, dużo wcześniej napisaną „Wiedźmę z Wrzosowisk”:
I co z tego
że taka zjawiskowa
- - - - - - - - - - - - - - -
W nieba nachylaniu
niezawodna
- - - - - - - - - - - - - - -
Do żywienia gotowa
niedojadką. Słodką bułką -
ochocza do upojenia
miodowym nektarem
- - - - - - - - - - - - - - - -
Powierniczka-terapeutka
połamanych serc czerwiennych
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Plantatorka snów różanych
i fiołkowych. Westchnień
- - - - - - - - - - - - - - - - - - -
Miętowej ciszy
czarodziejka

Kiedy bardzo samotna
w rezydencji z mgieł
zbudowanej na wrzosowiskach

Czasem w ramionach
halnego wiatru
który bierze ją całą

Zawstydzona
sukcesorkę powije -
- - - - - - - - - - - - - - - - - -
hodowaną przez kukułkę

Ale też jest inna strona owej wciąż „wrzosowej pani” odmalowana przez użytkownika o nicku „kaska137”.

Najpierw ten pan był ogromnym przyjacielem, aby w momencie, kiedy zwróciła mu owa pani uwagę, aby uwierzył Panu Bogu, nie ezoteryce, to wówczas, oprócz blokady, powstał m.in. taki oto wiersz:

C.d. komentarza poniżej

„Poczytaj sercem

Na wrzosowisku wiedźmę odnajdziesz.
Powie, że leczyć ciebie potrafi.
Że zna wywary i różne czary,
Poprzez nauki, przez tyle laty.

Na wrzosowisku wiedźmę odnajdziesz.
Omiń z daleka, tak przykro patrzeć,
Jak nienawiścią wszystko zatruje.
Nie jadłem czystym – jadem częstuje.

Na wrzosowisku wiedźmę odnajdziesz.
Ale uważaj, bo ona kradnie,
Różne drobiazgi, czy rzeczy śmieszne.
Nie uszanuje też rzeczy świętej.

Na wrzosowisku wiedźmę odnajdziesz.
Niech cię nie zwiedzie jej postać matki,
Gdy dobrotliwie głaska po twarzy.
Jeśli zrozumiesz – duszę ocalisz.

Znajdziesz na wrzosach wiedźmę niejedną.
Zapraszać będzie do towarzystwa,
Poda recepty słowem pisanym.
Nie uwierz oczom, poczytaj sercem.

03 czerwca 2015”

Jednak „wrzosowa wiedźma” się nie pomyliła. Będąc z rodzaju „jasnowidzących”, czyli „ostrzegających” nie przypuszczała nawet, iż fatalna choroba zabierze tak szybko autora pisanych na nią paszkwili.

Kaska137 umarł 29 września 2016 roku, a później przypominał się co rusz owej „wiedźmie”.

Zaprzyjaźniony Ksiądz Biblista poradził, aby mu przebaczyć. Oczywiście, że przebaczyłam. Dałam nawet za niego na Mszę św.

Befano, całą powieść wlaśnie w pigułce przeczytałam... I zachowam ja w pamięci i na moim twardzielu.
Dodam tylko, że empatyczni, "nachylający nieba", często dostają "podziękowania", na które nie zasłuzyli. Skąd ja to znam...?

Twój wiersz duszoszczypatielnyj, piękny.
Dziękuję :)

Gruszko pamiętam ten wiersz:)
A befana_di_campi, mnie zauroczyła swoimi ...

pozdrawiam serdecznie

Mnie też befana zauroczyła swoim lirykiem... Jest pojemny a oszczędny i trafia w duszę.
Dzięki bardzo :)

tzn... jeden wiersz ten befany_di_campi:)

Bardzo Bergamotce Złotej dziękuję za dedykację, a obu Paniom za komentarze do komentarza :-)))

Cała przyjemność po mojej stronie :)

Trudno komukolwiek - nawet słodkiej gruszce - być jakąś inną pietruszką - i siebie samego/siebie samą przeskoczyć, fakt.

Jestem, który j e s t e m. - powiada Wszechmogący.

/"Biblia"; Księga Wyjścia 3,14/

Jeżeli sam Bóg wyznacza sobie granice i NIE JEST wszystkim /i niczym/, to my-śmiertelni tym bardziej nie możemy być nikim innym jak tylko... sobą??


Bycie kimś innym niż samym sobą kwalifikuje do leczenia psychiatrycznego

Nie udawaj, miła, nie udawaj,
Że jest z ciebie, miła, taki cud!

/M. Grechuta "Nie dokazuj!" 1970 r./