/oślizgła ziemia wciąż jest głodna, 

pochłania swoje plony, po czym wypluwa/

jesteśmy naznaczeni cierniowym czytnikiem, 

mieszkamy w szklanej kuli, gdzie tylko dla  

wybrańców ściany pokryte są goryczą

a ty czuwasz przy łóżkach niezmarłych,  

każdego dnia wskrzeszasz słowo,  

wbijasz w ciało – w ręce w nogi

tłocząc krew oblubieńca, pobudzasz  

obumarłe komórki - wsiąkają w twoje tło 

zastygłe stygmaty, wypadają z nich gwoździe

bo do tego świata wchodzi  

się wyjściem awaryjnym