1.

ciepła porcelana - inter autyzm 

mawiają o nich - porcelanowe lalki 

a kiedy zarzucają mi rączki na szyję 

czuję ciepło 

głaszczę włosy jak jedwab 

i zdumiona patrzę w oczy które 

podobno najchętniej odwracają 

ogladając świat z tajemniczej perspektywy 

w niej potrzeba miłości 

łączy wszystkie definicje 

uproszczone do gestów  

2.

autysiowa echolalia 

gdy zaczynają mówić 

powtarzają nasze zdania 

jakby brakowało im słów 

do świata w którym 

nie mieszczą się w foremkach 

i w głowie 

a hipotezy urastają 

do rangi nauki której 

brakuje narzędzi do poznania 

ich świata 

w nim jesteśmy echem 

błądzącym pomiędzy 

galaktykami odległymi o puls 

wyczuwalny na skroni 

pod palcami