Księdzu Tadeuszowi Jani

Po co człowiekowi

było zabijać się za tym

wszystkim co ma

jeżeli i tak tego nie ma

bo nie ma do tego

nawet dostępu –

ani to straty ani pożytku.

I to wcale nie żeby mieć

chociażby święty spokój

tylko święte żeby było

to co się robi.

A co człowiek ma

zrobić co powiedzieć

kiedy to co usłyszy

odbiera mu mowę.

Jakoś zachowuje

zimną krew a faktycznie

tak jest sparaliżowany –

niby że to wcale

nie odbiera mu życia –

ochotę tylko

i smak do jedzenia.