ostatni raz widziałam ich na skraju tamtego snu

on jeszcze budował zwariowane mosty

ona owijała się nim jak kocem do spania

jako powierniczka ich tajemnicy

zapisywałam tylko westchnienia

ginące z drganiem serca tęsknoty

powoli stawały się mrzonką gasnącej świecy

nie rozumiem dlaczego nagle poszli w diabły

zamiast w inne sny

z chłodnej już pustki wyniosłam szczęśliwy czas

pozbierałam wszystkie porzucone słowa

z domyślnych ust  - były już jakieś inne

jak skorupy

wszystko porozbijane przez przemijanie

posklejam je w ten wiersz

tylko tyle zostało