Nigdy bym nie pomyślał

Nigdy bym nie pomyślał

Że tyle cywilizacji legło w nicości

I dziś wznosi się zamki i bunkry

Dając eksmisję miłości

I stąd i z owąd widzę ludzi

Jak arsenał wytapiają w diabelski ostrokół

A echo prób atomowych niesie się z pragnieniem

Obrócenia cywilizacji w popiół

Nigdy bym nie pomyślał

Że tyle wojen tyle gorzkiej prawdy

Nie wydobyło na wierzch fundamentu

Na którym powstaną trwałe osady

W biegu przez dnie i noce

Wrogowie w ciemności kryją dłonie

Czy znów będą potrzebne wybuchy piorunów

Aby w świetle wyjść na pokojowe błonie