Idę przez rany

Rany zawitają po cichu

W drodze lambady

Wybielą kroplą krwi

Błędy w zdrowe ślady

W głębokiej ciszy

Zaszumi pokojem chorągiew

W miejscach klęski

Powstanie wiosenny zasiew

W ziemskich komnatach

Korzenie sięgną Źródła Życia

I choć w drodze będziesz

Czuł władanie kłucia

To każdy krok w nadziei

Prowadzi do zwycięstwa

Drzewo kwiatem zaświeci

Ołtarzem bóstwa

Witając się z owocem

Na przygodnym postoju

Czuje się słodycz

Niebiańskiego rozwoju