Przejdź do komentarzyJeśli zbłądziłeś,przeczekaj,wróć do początku.
Tekst 159 z 203 ze zbioru: poezja
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2018-12-11
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1189

przeczekanie

kiedy płynie mrok po mroku

i pozbawiony wskazówek czas

odmierza nieregularnie nadejście

kolejnego cyklonu

usypiam, budzę się i przesypiam

przyzwyczajam oczy do niepatrzenia

zapamiętuję tylko niepokój


ponad wszystko wyrasta niezadowolenie


wyczekuję wtedy tylko jednego

nadejścia  umiejętności skupiania się

na wspomnieniach


nadchodzą cicho miejsca i rozmowy

potem zastanawiam się znowu, nim zasnę

po co pamiętać ;mieszkania i kwiaty

które w nich były, skoro wszystko jest

bez znaczenia


patrzę na ciemność, która specjalnie

czeka

na upływ czasu nie do zniesienia

czekam

by powietrze stało się cieplejsze

przepełnione świeżym zapachem

życia

w  mroku nie słyszę bicia własnego serca

milknie i przeczekuje

nadejście kolejnego cyklonu

  Spis treści zbioru
Komentarze (1)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Jedynym wyjściem z wszystkich mrocznych epizodów ludzkiego żywota i tych cyklicznie nawracających cyklonów jest postępowanie zgodne z radą dobrej ciotki, zawartą w tytule wiersza:

jeśli się zgubiłeś, przeczekaj i wróć do początku
© 2010-2016 by Creative Media
×