https://www.wallpaperup.com/

mówią umiesz mówić 

o nadziei jak wielka niedźwiedzica 

obnaża spękania gwiazd 

ścieżkę ledwie widoczną na tle ciszy

szepczę tylko sobie 

jak morze wyrzucam muszle 

na gorący piasek i skórę 

wytartą od pocierania światłem

znajdę miejsca wypłukane przez los 

taflę gdzie przeglądają się sny 

czerpie wodę pochylona brzoza 

zamieniona nocą w księżniczkę

przejrzę znowu gotów 

otworzę myśli na oścież 

wiatr jak skulony podmuch 

wypełni oczy zmierzchem