Tekst 99 z 200 ze zbioru: Etos pielgrzyma
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2019-08-13 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1813 |

Dar wody
Zanurzyliśmy stopy w rzece Niemen
strudzeni, zgrzani, obolali,
kiedy zmęczenie osłabiło siły
próbując skruszyć ziarno intencji.
Poznaliśmy dopiero po chwili,
jakie dobrodziejstwo
- ulgę przyniosły strumienie.
Pątnicy, w swym ogrodzie, wciąż czuwają
o wzrost, o dotarcie do celu.
Upał niekiedy mocno doskwiera,
zadając omdlenie,
a niekiedy wystarczy jakieś
przydrożne wiadro z wodą i kubek,
który poda łyk, zgasi pragnienie, ożywi
- kroplą miłosierdzia.








oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bardzo dobre / bardzo dobre
szan. Autorowi radziłabym się kurczowo trzymać
Metafora:
Pątnicy (...) wciąż czuwają
/nie o co - a nad czym!/
O wzrost (czego? czyj?)
do poprawy