Przejdź do komentarzyDureń
Tekst 5 z 34 ze zbioru: W uczuciach
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2012-01-16
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń3037

Niespodziewanie przychodzisz do mnie

Zapominając wpół drogi do siebie

Niby nic a jednak stale błądzisz

Jakbyś był poplątanym człowiekiem


Gubisz trasę bez mapy w ręku

Dziwnym to jest: do swego domu

Nie pamiętasz drogi do furtki

Znowu stajesz na moim progu


Tu znasz adres ulicę i numer

Kod do ściany przy której wystajesz

Niby dureń lecz nie całkiem durny

Znając do mnie mapę na pamięć

  Spis treści zbioru
Komentarze (8)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Gratuluję wiersza i takiego durnia.
avatar
Przysłowiowy dureń. Ale skąd przypuszczenie, że mój? Jeśli będziecie tak interpretowac moje wiersze, to się okaże, że raz kogos mam na stałę, innym razem kto inny się pojawia. hihi. Tak jakoś wpadło mi do głowy.
avatar
Masz rację - niektóre mapy znamy na pamięć ! Ale ich nie używamy, niestety !
avatar
Najbardziej dotkliwa - głupota serca
avatar
Każdy dureń (patrz nagłówek) swój rozumek ma.

I tym rozumkiem - po omacku i "na czuja" - się kieruje w codziennej drodze do swej Gwiazdy Przewodniczki
avatar
Dziwnym to jest: do swego domu
Nie pamiętasz drogi do furtki,
Znowu stajesz na moim progu.

(cytat z pamięci - patrz przedostatnia strofa)
avatar
Z miłości niejeden całkiem zgłupiał!
avatar
Trzeba kompletnie stracić głowę

/BYĆ KOMPLETNYM DURNIEM/

żeby NIE WIEDZIEĆ,

gdzie jest mój dom
© 2010-2016 by Creative Media
regulamin | kontakt | RSS nowe teksty | RSS nowe komentarze
×