Niespodziewanie przychodzisz do mnie

Zapominając wpół drogi do siebie

Niby nic a jednak stale błądzisz

Jakbyś był poplątanym człowiekiem

Gubisz trasę bez mapy w ręku

Dziwnym to jest: do swego domu

Nie pamiętasz drogi do furtki

Znowu stajesz na moim progu

Tu znasz adres ulicę i numer

Kod do ściany przy której wystajesz

Niby dureń lecz nie całkiem durny

Znając do mnie mapę na pamięć