Dobrodziejstwo życia

Życie to wielki dar to wielkie dobrodziejstwo    

Skowronek śpiewał nad polem. Oglądałem żyto     

Ptaki ucichły i cisza dopadła z krzykiem 

W oddali pojawił się jastrząb z krwawą wizytą

Nie zna­łem ni­ko­go kto by teraz nie czuwał

Chcąc życie prywatne ustrzec przed szponami wroga   

Czy złe­go aspiracje w tak wyraźnym znaku

Także wśród  ludzi z mroczną falą rodzi się trwoga

Nie wsty­dzę się potwierdzić z braku czuwania

Nie jeden podły cios spadł w prywatną egzystencję 

Rację miało porzekadło: los nas jest cienki

Więc czuwam, by iskierka życia miała potencję

Trzymając w palcach kłosy żyta  jak na dłoni

Widziałem wyraźnie zboże skryte w kromce chleba

I potrzebę czuwania w obronie żywota

Jako wyraz wiary i wdzięczności  za dar  nieba