Przejdź do komentarzyKu pokrzepieniu serc
Tekst 118 z 211 ze zbioru: Otwarta szuflada
Autor
Gatunekproza poetycka
Formawiersz biały
Data dodania2020-03-12
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń1165

Ku pokrzepieniu serc


Najbardziej świat zadziwiło

Miasto wiszące w przestrzeni

Ludzi zdziwieni

Tym dziwnym losu uśmiechem

Do oczu przylepionymi smartfonami

Robili zdjęcia

Świat w internecie oglądając

Zamieszczone filmy

Przypomniał sobie słowa Zbawiciela:

„W domu Ojca mego jest mieszkań wiele” (J14,2).

Płynące miasto w przestrzeni

Niosło dziwne proroctwo - tajemnicę zdarzeń

W chwili gdy pojawił się koronawirus

Stało się oczywiste

Że są trony, panowania i  moce

Albo duchy nieznanych sfer

Które chcą wyssać energię

I odebrać życie

W tym zagrożeniu

Miasto z błękitu śle pocieszenie:

„Niech się nie trwoży serce wasze

Wierzcie w Boga!”(J14,1)

On zwyciężył śmierć i świat

I Ojczyzna

I człowiek

W Nim mają obronę

I zapewnienie że ludzkie życie

Zmienia się ale się nie kończy


  Spis treści zbioru
Komentarze (0)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
brak komentarzy
© 2010-2016 by Creative Media
×