cały w ezoterycznym świecie 

wśród hipisów klątwa komunizmu 

urodziła matka syna z miłości 

w bólu na głowie w czepku 

jedenaście na dziesięć w skali ab-gara

jako brzdąc umazany 

nauką życie  

starszy kuzyn nauczał go mówić  

na stole u babci z setką żołnierzy 

zawsze na czele

dowodził sitwą kolegów z sąsiedztwa  

zawsze  pierwsza linia

nie znał strachu choć zaglądał w oczy

świadomość wysokie ego  

wiedział że w życiu nie musi 

niczego udowodniać nikomu

płyną do brzegu stromego jak szkło 

dobry z miłością w sercu

wybrał drogę prostą  

uczciwego człowieka  

dolę żołnierza

odeszła babcia 

zamieszkał z dziadkiem weteranem 

w szkole  bez problemów 

młody sportowiec 

dumni koledzy

ciężka pracą rozpoczynał dzień 

początki choroby niepojęte  zjawisko 

wyczuwał strach  

siły zła  krąg jastrzębi  

nikt mu nigdy nie tłumaczył 

dławił  lęk

do ogólnika szedł zawsze tą samą drogą 

w koszuli w kratę jak zeszyt z matmy 

szydercze uśmiechy krzyżowały sumienie

plany na przyszłość zostać  pilotem 

los pokierował inaczej

stał się komandosem

za szpitala kratami 

żona karmiła go  

skaleczonego gołębia

dzieci małe nic  nie zapamiętały 

dziwne wizje gnębią  dzisiaj  

katastrofy  miały miejsce

teraz gdy dni mijają 

czas ucieka bądź  nie istnieje 

z kim pogadać 

śmieją się że wariat

otwieram oczy  

trzeźwo patrzy na rzeczywistość 

nie kroczy w cieniu 

dzięki za zdrowie Rafaelu

życie płynie

naprzód gna wiatr

a on jak skała trwa

w sen zapada zmęczony

przed szmatem drogi