`Do końca ich umiłował`. ( III pielgrzymka JP II w 1987 r.)

Przyszedł z tą ofiarną miłością

I wręczył świętych kwiaty które płoną ogniem

Ofiarując  krzyża ofiarność

Nasze oddechy zasypane wonnościami

Odkrywają odwieczny nurt miłości

To jakby rozjaśniał się obraz i podobieństwo

Ujawniając Źródło  i  rzekę

Płynącą przez ludzkie jestestwo

Wszelki możliwy sens życia

Urzeczywistnione dobro

Bierze się z tego tchnienia

Troski o szczęście bliźniego

I spełnione jest pragnienie

Wspólnego lotu z ptactwem anielskim

W poświęcenie się na służbę ofiarną

Bogu  Ojczyźnie i człowiekowi

Stąd olśnienie świętym krzyżem

Przy dźwiganiu własnego ciężaru

Na w ramionach we wspólnym kroczeniu

Na poszukiwanie godności i praw człowieka

Tam - gdzie brak miłości

Tam - gdzie brak szczęścia

Tam – gdzie brak pokoju

Służąc Bogu - służąc ludziom