wgryzam się w twoje DNA. dotyk i pieszczota 

– już na poziomie komórkowym. 

czym będzie ten ciemny portrecik, 

jakie skutki poniesie za sobą ów ślad 

wręcz wypalony palcami po wewnętrznej 

stronie powiek? bez obaw, niczym, czego 

mogłabyś żałować. to tylko rzeźba z drucików, 

pomniczek przedstawiający uśmiechniętego 

błazna z czarcimi szramami, z lisią mordą. 

i zachodzik słońca obserwowany przez 

okulary o przejrzystych szkłach, krystaliczność 

obrazu, drzewa i obłoki bez rozmazanych konturów.