Autor | |
Gatunek | proza poetycka |
Forma | wiersz biały |
Data dodania | 2020-08-01 |
Poprawność językowa | |
Poziom literacki | |
Wyświetleń | 1185 |
O życiu w Obrazie
O życiu w Obrazie i Podobieństwie pomyślałem
I ujrzałem wypływającą rzekę ze Źródła.
Płynie… i płynie, a w niej pokolenia,
Jak ryby niesione w nowe dzieje.
Jesteśmy oddalającym się gatunkiem w czasie,
Przez rozciągający się firmament.
Obraz Dawcy Życia w świadomości zanika.
Człowiek siebie uważa za własny ewolucyjny fenomen.
A jeżeli osoba ludzka, choć oddalona od Źródła,
Odkryła prawo ciążącej rozłąki.
To gdyby biegła z tą siłą przyciągania,
Odkryłaby w posiadanym Obrazie i Podobieństwie,
Boga i Ojca i budowniczego wszechświata.
Wszelki tworzony nonsens o człowiek,
Bierze się z braku zakorzenienia
W Bóstwie, Duchu i Miłości.
Tak jak roślina bez ziemi, wody i słońca,
Usycha w każdej swej cząstce.
I nie ma nic do powiedzenia,
Prócz skrzypienia rozpadu w proch
oceny: bezbłędne / znakomite
Serdecznie :)