Na wysypisku niepotrzebnych kobiet/cyborgów

(w wolniejszej chwili - w tzw. międzyczasie - patrz wszystkie nagłówki)

sponiewierane u/życiem leżą na stercie pordzewiałe /nie tyle całe co w kawałkach/ tu srom, tam krocze, owdzie silikonowe usta czy migdałowe oczy.

Można to wszystko jakoś cudem pospawać, odrdzewić, wypolerować, ubrać nawet w najpiękniejszą sukienkę - i ponownie wtórnie jeszcze raz spożytkować, ale...

po co?? Tyle świeżutkich jak ten poranek niewinnych dziewczątek każdego dnia można spotkać na swojej drodze, rozłożyć na części pierwsze, ubrać nawet w sukienkę - po czym takiego cyborga wyp...ić na śmieciowisko

Ręce, nogi, mózg na ścianie - to ta faza mizantropii, którą tak świetnie zdiagnozował już kilka ładnych stuleci temu nieśmiertelny Molier.

Niczego odkrywczego już nie usłyszymy na ten temat

Mój komentarz - z definicji - dotyczy li tylko samego tekstu