Przejdź do komentarzyŚlady przodków
Tekst 36 z 204 ze zbioru: Wolna przestrzeń
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2020-12-15
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń949

Ślady przodków


Co chciano nam powiedzieć o wierze

W śladach odciśniętych dla pokornego

Zostawione dziedzictwo w ofierze

Podążania w mieszkanie Przedwiecznego   

 

Globus opasał się mnóstwem świątyń

Niczym pieczęcią w przesyłkę do startu

Wśród zawirowań piasków pustyń

Pragnąc dotrzeć do bezpiecznego portu   

 

Jeszcze przy drogach płoną ogniska

Tworząc serce szlachetne i człowieka  

Niebo ramionami ziemię muska  

Mocą wiary podnosi się powieka   

 

Zbawczy opłatek niesie orędzie

Trąca żywymi aktami miłości   

Ciepło  z tego ogniska w pochodzie

Rozgrzewa  do szpiku zziębnięte kości                 


  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Globus

- czyli zwykle na podstawce, z siatką południków i równoleżników plastikowa, pusta w środku, w skali 1:12.700 atrapa planety Ziemia -

Globus opasał się mnóstwem świątyń
Pragnąc dotrzeć do bezpiecznego celu

(patrz stosowne frazy)

- i teraz wytężmy wszystkie zwoje swoje, by ten obrazek sobie zwizualizować -

do którego mianowicie bezpiecznego celu d ą ż y martwy /najczęściej szkolny/ globus?

Hmmm... Dąży na śmietnik?
avatar
To wreszcie d o k ą d nas prowadzą ślady Przodków??

(vide nagłówek)

Globus w tym tekście to tych Przodków /martwa atrapy/ metafora
avatar
Zbawczy opłatek niesie /??/ orędzie
Trąca /?!/ żywymi aktami miłości

/tymczasem/

Kloto ci los od kołyski przędzie
Wszędzie bieleją Przodków twych kości
© 2010-2016 by Creative Media
×