Ludzkie dążenia

W tym dążeniu jesteśmy na schodach,

ludzkie  życie rozjaśniało się tylko wtedy,

gdy trwaliśmy we wspinaczce.

Jeśli zniechęcenie spychało w dół,

to w przebłyskach słońca spoza chmur,

było widać przepaść i ślady tych,

co nie uciekli w ramiona miłosierdzia.

W tej wędrówce po świecie spotykamy dobro i zło

i jak ptaki z wybranych gałązek budujemy gniazda,

tak  dusze ludzkie wspinają się w królestwo

przyszłej egzystencji.