Tekst 36 z 61 ze zbioru: to nie selfie
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2021-05-05 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1074 |

prowadź mnie po drogach krętych
po bezdrożach
piaskiem owianych
idź przy brzegu
by morskie odmęty
nie zabrały mi
ciebie czasami
stań gdy nie mam już siły się wspinać
podaj rękę
i trzymaj mnie mocno
naucz jak trzeba omijać
złe kałuże
co we łzach
wciąż mokną
i choć będą padały deszcze
choć wiatr oczy zasłoni
mgłą żalu
ukryj mnie pod płaszczem
bym wreszcie
odpoczęła w drodze
do raju








oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
oceny: bezbłędne / znakomite
Wszelki inny kontekst wyklucza prosty fakt, że żaden inny "on" - poza Bogiem - nie jest w stanie tej prośby spełnić
po bezdrożach
(vide pierwsza z próśb)
Kobieta nie jest dzieckiem; idąc, nie potrzebuje fizycznego wsparcia, i nie o prowadzenie pod ramię tutaj chodzi.
To apel o duchowe przewodnictwo Tego, Który Wie Najlepiej