Tekst 106 z 217 ze zbioru: to jest już koniec
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2021-08-15 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1320 |

pukam do drzwi
otwierasz zdziwiona
zza skoczenia pytasz mnie
-ile to potrwa okłamywać żonę
-nie dając mi nadziei
-powiedz jej o nas
-przecież tyle was dzieli
-połączmy życie we wspólne dni i noce
-ona w swojej obojętności
-nie zauważy nowej zmiany
-jej świat to seriale i wiadomości
papieros kawa i whisky
-kiedy ostatnio sprzątała
-nie pamiętasz ?
- nie pamiętam
- ale się wezmę








oceny: bardzo dobre / znakomite
Dobrego wszystkiego:)