JESZCZE BĘDZIE PO LUDZKU

JESZCZE BĘDZIE NORMALNIE

z czasem i błękit się wypali

wchłonie go jedność ciasnych ulic

rozmiękną ślady poganiaczy

i ściana ścianę znów przytuli

gaz się wypłacze w zakamarkach

deszcz go wytropi rynsztok zdusi

zamilkną suki tonąc w igłach

struchleją ślepi jękną głusi

wolność się wiosną znów przyplącze

wymiecie zaduch po onucach

czas się zachłysnąć - niech zaboli!

tyle do serca co i w płuca