~~

Staw piskorzy dziś trzciną już gęsto zarasta, 

pomiędzy którą pędy wikliny się chwieją. 

Ta wierzba purpurowa, z natury krzaczasta, 

jest dla owych piskorzy jedyną nadzieją. 

Obiecują więc sobie i innym wokoło, 

że potrafią to na niej wyhodować gruszki. 

Tak ich zapewnia guru. On dla nich ostoją 

pewną, niczym Tadeusz - Naczelnik Kościuszko. 

Zapewne już niedługo tej przegniłej wiary 

w moc sprawczą a ożywczą kwakania ptaszyska. 

Kolejne wpadki - hańba - blamażu rozmiary 

spowodują, że nigdy już sławy nie zyska ..

~~