Wydaje mi się, że bez powtórzeń wiersz byłby bardziej czytelny.

konstrukcja wiersza dość oryginalna

Bardzo dobry materiał na piękną piosenkę poetycką, co już podkreśliła Medicus.
Prawdą jest też, że rytm ostatniej strofy odbiega w ostatnich dwóch wersach od rytmu strof poprzednich, chociaż łączna suma zgłosek wynosi w nich po osiem. Dla tych dwóch ostatnich wersów proponuję nieco inną wersję niż Medicus, bowiem w jej wersji w ostatnim wersie jest o jedną zgłoskę za dużo. Moja propozycja to:
gdyż żyć już
nie mają siły.

Bardzo ładny wiersz. Moją uwagę przyciągnęła jego kompozycja. Powtórzenia, które zastosowałaś wcale mi nie przeszkadzają. One wzmacniają jego przekaz. A gwiazdy? Cóż? Pojawiają się i znikają. Szkoda, że niektóre tak szybko. Świeciły pięknym blaskiem.
A może ja nie zrozumiałam?

W tym wierszu,w moim odczuciu, pokazałaś w sposób niebanalny, poetycki, nieznaną stronę siebie. Pięknie!

Niekonwencjonalny wiersz, który poruszył mnie swoją treścią.

Natychmiast pomyślałem o tragicznej śmierci Whitney Houston. W hołdzie dla tej fantastycznej piosenkarki napisałbym tak:


gwiazdom na ziemi samotnie
choć przecież przestworza zdobyte
jedwabne marzenia
marzenia
umarły głęboko ukryte

gwiazdy nie całkiem dojrzałe
a już się ziemią znudziły
znikają nagle
znikają
anielskiej zabrakło im siły