Przejdź do komentarzygwiazdy
Tekst 41 z 65 ze zbioru: Ten świat
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2012-02-19
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń4618


gwiazdy sięgają nieba

potem spadają na ziemię

pięknie śpiewają

śpiewają

i tęsknią

tęsknią do siebie



gwiazdom na ziemi dobrze

są blaskiem nieba okryte

w oczach marzenia

marzenia

a wszystkie

wszystkie zdobyte



gwiazdy jeszcze niestare

a już się niebem znudziły

szybko odchodzą

odchodzą

żyć

żyć nie mają już siły

  Spis treści zbioru
Komentarze (6)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Wydaje mi się, że bez powtórzeń wiersz byłby bardziej czytelny.
avatar
konstrukcja wiersza dość oryginalna
avatar
Bardzo dobry materiał na piękną piosenkę poetycką, co już podkreśliła Medicus.
Prawdą jest też, że rytm ostatniej strofy odbiega w ostatnich dwóch wersach od rytmu strof poprzednich, chociaż łączna suma zgłosek wynosi w nich po osiem. Dla tych dwóch ostatnich wersów proponuję nieco inną wersję niż Medicus, bowiem w jej wersji w ostatnim wersie jest o jedną zgłoskę za dużo. Moja propozycja to:
gdyż żyć już
nie mają siły.
avatar
Bardzo ładny wiersz. Moją uwagę przyciągnęła jego kompozycja. Powtórzenia, które zastosowałaś wcale mi nie przeszkadzają. One wzmacniają jego przekaz. A gwiazdy? Cóż? Pojawiają się i znikają. Szkoda, że niektóre tak szybko. Świeciły pięknym blaskiem.
A może ja nie zrozumiałam?
avatar
W tym wierszu,w moim odczuciu, pokazałaś w sposób niebanalny, poetycki, nieznaną stronę siebie. Pięknie!
avatar
Niekonwencjonalny wiersz, który poruszył mnie swoją treścią.

Natychmiast pomyślałem o tragicznej śmierci Whitney Houston. W hołdzie dla tej fantastycznej piosenkarki napisałbym tak:


gwiazdom na ziemi samotnie
choć przecież przestworza zdobyte
jedwabne marzenia
marzenia
umarły głęboko ukryte

gwiazdy nie całkiem dojrzałe
a już się ziemią znudziły
znikają nagle
znikają
anielskiej zabrakło im siły
© 2010-2016 by Creative Media
×