ówczesnym mundurowym co otarli się o kostuchę

otarłem się o gówno gorsze niż białogłowa

wyczerpała mnie chora głowa

schizofrenia gorsza niż dama lekkich obyczajów

żyję nie szczędząc bohaterom czci

nie byłem nim lecz służyłem im

teraz to wiem

torowałem drogę szturmanom

istnieć z nimi to był szczyt

silny i zły

cała młodość piękne chwile

noce krótkie za długie dni

całym sercem oddany nadwrażliwy

czuwałem

wtedy spałeś

na kacu zalany wypadem na miasta dno

widziałem wiele rozumiem dużo

bez alkoholu można bawić się

lecz po co

o spadochronie mój rozwijaj się

nie wierzę w słowa w telewizji

uciekam

w Bieszczadach zbuduje dom

taki z bali drewniany nie betonowy schron