we śnie ujrzałam świetlików korzec

matki natury ciał roziskrzenie

słowa zielone

migoczą w trzewiach

tym zalśnieniem

myśli zaiste lepkie

lotne

gdy do modlitwy odnóża składam

choć w swym powabie diablicą jestem

mój ty wybranku

pospieszaj ku mnie

przyjmę chętnie

w to zakleszczenie czarcie

słodkie

tańczy gałązka aż kropla rosy

ochładza rześko seks ten owadzi

jam podniecona

a przeto głodna

trza zaradzić

na pocieszenie aż cię

cmoknę

finał już blisko aż motyl umilkł

ledwo ty zipiesz ja cię wspomogę

z czułym uśmiechem

właśnie odgryzałam

twoją głowę

jutro o świcie znów się

pomodlę

z większym zapałem

amen