Przejdź do komentarzyDzwon Ojczyzny
Tekst 117 z 215 ze zbioru: To i owo
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2023-03-15
Poprawność językowa
- brak ocen -
Poziom literacki
- brak ocen -
Wyświetleń288

Dzwon Ojczyzny


Dzwon naszej Ojczyzny kochanej

Ma w sobie wszystkie serca Polski

Poruszane w tworzeniu dobra

W lot zbierając orszak anielski


Hejnał Mariacki miażdży chmury

Wzmacnia dzwonienie w jasnym tchnieniu

Kiedy zagości rytm w  pokoju

Żywy zbiór serc w jednym dążeniu


  Spis treści zbioru
Komentarze (3)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Słuchałem ostatnio w radio godzinki z jakiegoś klasztoru - wydały mi się esencja Polski .
avatar
Poza poszumem skrzydeł jak nie aniołów to innej husarii, poza hejnałem mariackim i poza tych dzwonów dzwonieniem

są w Polsce

* sieroty społeczne /w liczbie nie mieszczącej się w żadnej unijnej normie/
* niewydolna służba zdrowia
* milionowe rzesze alkoholików i narkomanów
* otwarta 24/24h /także na ekranach/ prostytucja
* ukryta i gołym palcem wskazana pedofilia
* zapchane po sufit w każdym większym mieście i nie-mieście więzienia
* wtórny analfabetyzm
* odwieczna nie na kieszeń Polaka drożyzna

* ............................
* ............................

CZEMU SŁUŻĄ DZWONY,
DZWONY I HEJNAŁY,
KIEDY PŁACZĄ DZIECI,
POLAK ZAWSZE MAŁY?!
avatar
Ma dzwon, owszem, serce,
Ale jak z kamienia;
Ile by nie dzwonił,
NICZEGO nie zmienia.

Hejnały nam grają
Od rana do rana:
Tyraj, Matko-Polko,
Kiedy jesteś sama!

Anioły furkocą
Skrzydłami husarii,
Polak zaś dniem, nocą
Jak w Waterloo batalii.
© 2010-2016 by Creative Media
×