Szafa straszy rzędem pustych wieszaków,

przed chwilą zamknąłeś za sobą drzwi.

Jeszcze twój zapach panoszy się po kątach.

Otwieram okno-nie będzie ze mnie drwił!

Mieszam w filiżance resztki kawy.

Piłeś ją mówiąc że ja i ty

to pomyłka,

że wspominać będziesz wspólne chwile...

Ty draniu!

Przecież miałeś mnie kochać zawsze,

a starczyło ci miłości na jedną zimę!

Zostałam sama,

nawet łzy nie chcą płynąć...

Nagle zapominam o smutku!

Spoglądam w lustro.

Uśmiecham się do swojej twarzy,

uśmiechem

za który tak nie dawno wszystko byś dał...

Wrócisz! Zapomniałeś kluczyków.

Zaraz,zaraz... Czy ta szara postać w lustrze to ja?