Tekst 78 z 144 ze zbioru: Promyk świtu
| Autor | |
| Gatunek | proza poetycka |
| Forma | wiersz biały |
| Data dodania | 2025-04-10 |
| Poprawność językowa | - brak ocen - |
| Poziom literacki | - brak ocen - |
| Wyświetleń | 270 |

Chleba naszego
Chleb - to, co staram się zdobyć
Pracą w trudzie czoła
Chcąc zaspokoić głód ciała
Gdy pot obmywa wzrok
Nadzieja odsłania się z nieba
Objął mnie anioł stróż z tchnieniem:
Tyle trudu czynisz dla zaspokojenia pragnień ciała
A co z duszą i sercem
Pustynio, muszę cię opuścić
W świątyni trwa rozmnożenie chleba
Zdolnego zaspokoić każdy głód człowieka







