spłukuję deszczem dzień

jakby za mało  zmian

a tu kolory takie płyną

szczelinami bruku

trawertynowa kreską łamię

czas jak chleb wieczorem

zdarzenia z worka

jak odciski minut

a ranem słońce jeszcze

kłuło  obowiązkiem świętym

a wiatr nadęty szarpał

rękawy rozbiegane

kierunków sto jak dziś

projektów sto co dnia

rozmyte znów pod wieczór

niemądre

i spłukane