jestem znakiem zapytania

ile jeszcze udźwignie serce

coraz gorzej ze mną

odczuwam ból wewnętrzny

patrząc na odbicie w lustrze

spadają liście zmieniają kolory

jestem widzem w teatrze

publika owacje na stojąco

zamyślony z sekretem w myślach

szukając szczęścia i pocieszenia

odnajduję stare zdjęcia

byliśmy tacy młodzi uśmiechnięci

jestem żołnierzem jak przymierze

posłuchaj jak milczy cisza przed chwilą

której nie potrafię wystrugać z drewna lipy

to w duszy ukryty skarb nie znam hasła

tylko koszulę moczy pot słony jak morze Martwe