Przejdź do komentarzyPrzespane życie
Tekst 9 z 9 ze zbioru: Śmierć
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2018-12-28
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń1012

Straszna pustka

przespać życie

na tyle mnie stać.


Zapomnieć o Bogu.

Zachwyt Nim również wydumany

tak jak moje pragnienia i uczucie nic nie znaczące.

Dla nikogo.

Ot, takie wydumane tęsknoty.


Niemy krzyk.

Ale do kogo?

Obok pustka.


Przespać życie.

  Spis treści zbioru
Komentarze (4)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Poszukaj "ziarnko gorczycy", to cię obudzi.
avatar
Uroda unikalnego wokół nas magicznego świata nikogo już ni obchodzi, ni interesi, ni rajcuje. Jedyny patent lirycznego "ja" na przespane życie/śmierć (vide tytuły miniatury i cyklu) - dać se z trawki siana i zasnąć jednym okiem jak ta żyrafa zawsze na stojąco
avatar
Jak się odkleić od tej narracji? Pobiec na pomoc komuś, kto jest jeszcze bardziej w potrzebie?
avatar
Nie przemówiłaś do mnie tym tekstem.
© 2010-2016 by Creative Media
×