Noc przychodzi zbyt wcześnie. Nie zdążyłem stać się dzien-nickiem.

Skraj ceraty w kratę, blat stołu, chłodna gładkość mosiądzu.

Figuratywna lampa z grupy śmieciarka jedzie,

światło dźwigają kochankowie trochę ładniejsi od ludzi w splocie.

Chyba przeżywają wiekowy orgazm-marzenie mocnych

w gębie i słabych w kłębie adonisów,

manekinów w secondhandzie i kiepsko jarzących żarówek.

Kapcie parzą stopy. Wszystko stopnieje w klimacie

po erupcji. Tylko orgazmy, szkoda że.

Idę po herbatę. Kapcie szumią szur, szur. Szur.