Budzi mnie dotyk twych dłoni

niczym muśnięcie poranka

i ust niegasnący płomień

ukryty w gwiezdnych odłamkach.

I gestów drobnych tak wiele

gdzieś zapisanych w pamięci,

słów parę, które z nadzieją

na dobry dzień mi poświęcasz.

Budzi mnie zieleń spojrzenia,

ciepło oddechu na skórze

a ja najbardziej bym chciała

nasz świt zatrzymać na dłużej.

I utknąć z tobą w poranku

o wiele dłuższym niż chwila.

I poczuć, jak w słońca blasku

świat dla nas znów się zatrzymał.