Przejdź do komentarzyZłocienie
Tekst 2 z 33 ze zbioru: Wczesne
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz / poemat
Data dodania2012-11-17
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń5854

Zabielone traw pagórki, złocieniami oprószone 

Zaniemożesz, a twe wargi staną się różem czerwone 

Wzleć do góry, a dostrzeżesz pąki bazi w tej zieleni 

Kiedy raczysz się pochylić biel płatkami zrazi swemi


Zerknij tutaj! – Co Pan robi? 

Co ja zrobię? Chcę pokazać ci przepiórki. 

Patrzaj, jedna tam umyka! Zostawiając brązu piórko.


Urwij kwiecie sercem złote, wylicz „kocha” czy „nie kocha” 

Piórkiem przybierz proste włosy, a gdy „tak” wyliczysz luba 

Zamknij oczy i bezwładnie niech twe ciało nasączone, 

tchem odarte wnet upadnie w traw pagórki zagęszczone.


  Spis treści zbioru
Komentarze (2)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Uniwersalna jak miłość, naga, stara jak kosmos prawda o przyjaznym dla Niej i dla Niego świecie Matki Natury...

Dziw nad dziwy, że tak mało we współczesnej poezji tych tak jasnych, prostych, jak "kocham*, stron
avatar
Gdzie jest ta Arkadia? W mikroświecie "ty i ja"? A co z całą resztą - Wszechświatem?
© 2010-2016 by Creative Media
×