NIESZCZELNOŚĆ SERCA

nie sądziłem że tak łatwo się obnażyć

zawsze byłem uczulony na goliznę

zrzucić łuski rozpruć kokon przepoczwarzyć

zwłaszcza kiedy czas na zmarszczki i siwiznę

zatęskniło pierwsze słowo jak latawiec

do wolności absolutnej do przestrzeni

zatęskniło niczym haftka co ją krawiec

w marionetkę zwinnych palców chciał przemienić

więc umknęło świadomości i pamięci

na skrzydełkach co mu dusza zmajstrowała

nie potrafię całej biedy już odkręcić

bowiem wsteczny wysłużony i nie działa

wyśliznęły się kolejne bo uparte

pulchne chrząszcze Boże krówki i z radości

zdarły maskę z mojej twarzy przez otwarte

w tajemniczy sposób serca nieszczelności