Przejdź do komentarzyEpitafium
Tekst 21 z 65 ze zbioru: Krajobrazy duszy
Autor
Gatunekpoezja
Formawiersz biały
Data dodania2013-02-15
Poprawność językowa
Poziom literacki
Wyświetleń2731

żyłam trwałam i kochałam  

światło było  

moim drogowskazem  

otwarte serce  

przewodnikiem  

cóż po mnie pozostało  

parę wersów  

pustka w sercach bliskich  

i łzy kamiennych aniołów

  Spis treści zbioru
Komentarze (6)
oceny: poprawność językowa / poziom literacki
avatar
Dlaczego epitafium? Żyj i pisz, czytam zawsze jak roztropne rady mędrca.
avatar
epitafium powstało wg.warsztatów ...
avatar
A cóż to za pesymizm, cóż za pożegnanie? Głowa do góry i maszerować na szczyty poezji, choć ten wiersz jest niemal szczytowy.
avatar
to oczywiście nie pożegnanie tylko nauka...
avatar
Smutna konkluzja zatwardziałego ziemianina, który zapomniał o duszy.

Podoba się :)
avatar
Trzeba pod górę zawsze iść,
Bo często nęka życie,
A kiedy przyjdzie w końcu paść,
To tylko paść na szczycie.

/epitafium na płycie nagrobnej grudziądzkiego olimpijczyka, Br. Malinowskiego/
© 2010-2016 by Creative Media
×