Na czterdzieste piąte urodziny albo permanentny czas rozwodów

Nie potrafię usłyszeć zwykłej ciszy -

wokół mnie permanentny czas rozwodów,

cisza towarzyska,

nowa, miłosna burza.

Coraz mniej czasu na ciszę,

czasu na byłe już `wszystko`.

Współczesność coraz wyraźniej uwiera.

Wokół zaaplikowana do krwi jedna wielka farsa polityczna,

oszalała Ojczyzna niczym gwóźdź w bucie,

ciasna jak wypłowiały mundur

gnijący w obcej dla siebie szafie rodziców.

I tylko coraz mniej czasu, aby słyszeć moją ciszę,

w której stare medale i dyplomy

szeptały by mi wprost do ucha młodość, czas i pieniądze - -

bardziej rzeczywista jest tylko siwizna.

A przecież na jutro odkłada się

tą jedyną burzę.