W tym wierszu wyłania się obraz poezji który zamknąć by można w formule: świadomy siebie - ważna to rzecz,oraz zarysowujący się w prezentowanym wierszu indywidualny idiom poetycki.

Cudowne jest porównanie naszych wspomnień do pamięci ukrytej w bursztynie. Piękny wiersz! Przemyślany.Chce się do niego wracać! Gratuluję !

tylko chwile są zatrzymane w czasie

(...)

trwają jak inkluzja ukryta w bursztynie

(...)

Korale przyszłości krystalizują się
w nieokreśloność.
Przypadek zmaterializuje jutro.

Inkluzja (patrz tytuł wiersza) - to refleksja nad fenomenem ludzkiego umysłu, który stworzył ważną wyłącznie dla nas-ludzi kategorię CZASU. Wszystkie (poza człowiekiem i Andrzejem Rybińskim) istoty żywe "nie liczą godzin ni lat"