gdzieć być na początku morza

z daleką latarnią gadają fale

milczący zwykle piasek

między palcami i ten z wiatrem

jak list zgubiony przez życie

gdy usiądziesz drzewa szumią głośniej

słychać umarłych co jak żywi

robią miny rozpychają powietrze

z okiem wagonu macha czas

ma tyle twarzy w teatrze maski i gesty

gadają obrazy życzenia odnajdują się w tłumie

obejmuję ranek parą uśpionych tulipanów