noc bardziej w milczenie niż ciszę

myśli jak puchacz o wielkich oczach

człowiek poszedł aby się zmienić

jak deszcz co spadł zimą ciepły jak usta

zawzięty smutek zasnął obok

kundel którego nikt nie chce

biegnę za ego po wysokiej trawie

cienie i ludzie tacy mali

miłość też musi spać

kończy się szeptem nad brzegiem

gdzie wiosna rozwiązła jak rzeka

omija mielizny pełne kaczeńców