zabrakło kwiatów przy ścieżce

porzucone myśli jak suche liście

na drogowskazie cisza

bez celu kieruje gromady snów

u wodopoju z mgieł

sycą się rosą niewidome ptaki

deszczowe niebo zastąpiło oczy

skrzydła rozrzucił nachalny wiatr

zostanę na obcym brzegu

doświadczę śmiertelnej świadomości

między światami rozstawię sztalugi

kwantem energii zamaluję sine usta