Tekst 13 z 39 ze zbioru: WIERSZE
| Autor | |
| Gatunek | poezja |
| Forma | wiersz / poemat |
| Data dodania | 2015-05-28 |
| Poprawność językowa | |
| Poziom literacki | |
| Wyświetleń | 1924 |

Wiatr zmysłów przeleciał przez gniazdo jaskółcze
budząc nocny spokój - młode pisklę twórcze
- ono, by myśli ogłosić burzę
wrzeszczy w przyszłości swoje podróże.
I już jaskółka u poezji rozkwitu
zawiesza skrzydła u podnóża błękitu,
by dziś zapowiedzieć deszcz nowych słów
ulanych woskiem tak gorących snów.
To wzbija się w górę, to znów w dole płynie
morzem natchnienia w poetyckiej krainie
kreśląc snem koła nad tekstu gruntem
- krąg poezji literackim funtem...








oceny: bezbłędne / znakomite
Jaskółeczko, tam, gdzie nieb błękity,
Kreślisz swym lirykiem dla siebie
Piramid swego wzlotu kunsztu szczyty.
zawiesza skrzydła u podnóża błękitu,
by zapowiedzieć deszcz nowych słów,
ulanych woskiem tak gorących snów.
(patrz przedostatnia strofa)
Poza Czasem. Już nieśmiertelne...
W przesłaniu prometejskie wezwanie do TWORZENIA NOWEJ JAKOŚCI W SZTUCE ŚWIATA:
Nie drepczmy w miejscu! Naprzód, Poeci I Artyści Matki Ziemi!