jedyne co nas łączy to ten pasztet na rozdrożach

ta matnia tysiąca i jednej pokusy

i u podnóża decyzji wahającej się

ta naturalna iskra w oczach

gdy raz w tą idąc i tę stronę wybierając

odwracamy się by stać się słupami soli

która zostanie rozmyta dreszczem

powróconych znów płytkich przyspieszonych oddechów

1998-09-25