Przypaliłem garnkiem głupotę  

podgrzewając mleko na wieczór. 

Mleka nie ma, wieczór spalony. 

Natarczywy zapach wyparty  

z głowy ciężkiej w nosie gdybaniem. 

Cietrzewie są w graniu pozorne. 

Wrzuty z racją. Niemą odpowiedź 

pod spojrzeniem w kapcie wcisnąłem. 

Jeszcze tylko druciak do ręki... 

Wyszorować resztki spalone. 

Wydłubane chwile nieprzyszłe 

ruchem mocnym stępić do czysta.

Pozostały zapach wiatrak wydmucha, 

trochę sadzy w kącie zachowa 

nauczony dmuchać nieczysto. 

2015.06.07/07.23